Επιφανειακή επεξεργασία του Ξυλοβίδες : Τα περισσότερα αυτοεπιπεδούμενες βίδες επικαλύπτονται με ψευδάργυρο ή φωσφορικό ψευδάργυρο. Η επιμετάλλωση με κάδμιο χρησιμοποιείται σπάνια λόγω του υψηλού κόστους και της τοξικότητάς της. Εάν η εμφάνιση είναι σημαντική, μπορεί να επιλεγεί η επίστρωση νικελίου ή ψευδαργύρου. Χρώμιο. Η επιφανειακή επεξεργασία θα προκαλέσει δύο προβλήματα: το ένα είναι ότι η επιφανειακή επεξεργασία όχι μόνο θα αυξήσει το μέγεθος (όπως η μείωση των οπών κ.λπ.), αλλά και οι διαφορετικές επιφανειακές επεξεργασίες θα επηρεάσουν τη σχέση μεταξύ ροπής, βαθμού σύσφιξης και αντοχής. Κατά τη διεξαγωγή πειραμάτων κρούσης, πρέπει να τηρούνται διαφορετικοί κανόνες για την επεξεργασία με γαλβανισμένο, κάδμιο ή φωσφορικό. Κατά τη δοκιμή της ισχύουσας διαμέτρου σπειρώματος, οι βίδες από ανοξείδωτο χάλυβα που χρησιμοποιούνται πρέπει να είναι βίδες με την ίδια επεξεργασία επιφάνειας. Δεύτερον, υψηλής σκληρότητας, μικρής κλίμακας βίδες αυτοεπιπεδώματος συχνά αποτυγχάνουν να χρησιμοποιηθούν λόγω ευθραυστότητας υδρογόνου. Προκειμένου να διεισδύσει στη σιδερένια πλάκα, οι βίδες με αυτοκόλλητο πρέπει να ανθρακωθούν. Μετά την ενανθράκωση, θα εμφανιστεί υψηλή σκληρότητα και υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα. Σε αυτή την περίπτωση, θα προκύψει ευθραυστότητα υδρογόνου όταν εκτελείται επεξεργασία ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης ή αποξήρωσης. Η μέθοδος για την εξάλειψη της ευθραυστότητας του υδρογόνου που προτείνεται από το πρότυπο είναι: α). Ψήστε εντός 1 ώρας μετά την επεξεργασία ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης ή αποξήρωσης. σι). Θερμοκρασία 375 ~ 425 oF (190 ~ 220 oC). Χρόνος τουλάχιστον 4 ώρες.